Project Held op bezoek bij projecten. Het is van essentieel belang om onze projecten regelmatig te bezoeken. Dit versterkt de relatie en vergemakkelijkt de samenwerking. Het verzoek van een van onze sponsors om samen Mozambique en Zuid-Afrika te bezoeken was dan ook een zegen voor beide kanten.
Zo gezegd, zo gedaan. 14 juni was het zover. Een twee weken durende trip stond op het programma. Na een vermoeiende, maar goed verlopen vlucht kwamen we aan in Johannesburg.
Tevens was Corrie Ockhuysen van het Iris Min. project in Matola ook een aantal uren daarvoor geland in Johannesburg en stond ons al op te wachten. Niet veel later konden we samen naar onze accommodatie waar we konden uitrusten van onze reis en elkaar een beetje leren kennen (Corrie en reisgenoten).
De volgende morgen moesten we vroeg opstaan, omdat de bus naar het noordoosten van Zuid-Afrika om 8 uur in de morgen vertrok. Een meer dan 6 uur durende reis met pauzes dwars door Zuid-Afrika heen. We zouden de eerste dagen in een Lodge verblijven waar we een paar dagen met elkaar optrokken en de schoonheid van Zuid-Afrika mochten ontdekken. Na een aantal dagen zijn we afgereisd naar Tzaneen een klein plaatsje zo’n anderhalf uur rijden van waar we ons bevonden. Tzaneen een plek waar zowel rijkdom als armoede dicht bij elkaar liggen.
In Zuid-Afrika ondersteunen wij Tshega , een christelijke beweging waarin een school, ouderen hulp en hulp aan de nabij gelegen village hoofdpilaren zijn. Met Project Held ondersteunen wij daar het voedselprogramma. Dit zijn kinderen die in de nabij gelegen village wonen, erg arm zijn en waarvan de vader vaak uit beeld is. De kinderen kunnen naar school, maar daar hebben ze wel schoolmateriaal voor nodig. Dit wordt door Tshega voorzien. Naast school is er niks.
Dankzij het voedselprogramma krijgen deze kinderen elke dag een warme maaltijd, komen ze bij elkaar en krijgen ze hulp bij huiswerk. Tevens worden er leuke activiteiten georganiseerd. Zo krijgen de kinderen twee maal per jaar een cadeau (Kerst en Pasen) en krijgen ze elk jaar een kostuum en boeken die ze nodig hebben voor school. Zonder deze hulp kunnen ze niet aan het onderwijs deelnemen omdat deze spullen verplicht zijn.
Ons team is in de dagen dat we er waren met deze kinderen naar een broodfabriek geweest. Daar kregen de kinderen onderwijs over hygiëne, wat er nodig is om brood te bakken en hoe een fabriek werkt. Voordat we ons aanmelden bij de fabriek gingen we met de 40 kinderen naar de KFC om een ijsje te eten en het eten voor de middag te bestellen. Voor de kinderen iets wat ze nog nooit gehad hadden. Sommige waren zelfs nog nooit in de stad geweest. Zelfs het toilet was een bezienswaardigheid voor ze en een grote rij ontpopte zich voor de toiletten. Stromend water uit een kraan en een toilet om op te zitten, dat was iets wat geheel nieuw was voor velen. Daarna op naar SUNBAKERY het bedrijf wat ons een inzicht zou geven in de fabriek. De kinderen werden als prinsen en prinsessen ontvangen en aan het einde van de rit kregen ze allemaal een stoffen tas mee met een bidon, brood, pet en nog veel meer. De kinderen waren zo blij en verrast en de KFC maakten de dag onvergetelijk voor de kinderen. Dit hebben we ergens in de buurt bij een park opgegeten.
Vanuit Project Held hadden we ook spullen voor de kinderen meegenomen, deze hebben we de volgende dag, maar gebracht gezien ze al zoveel gekregen hadden. Toen we aan kwamen rijden in de village kwamen de eerste kinderen al snel bij elkaar en de tamtam ging snel waardoor ze in een mum van tijd voor onze neus stonden (het was tenslotte ook vakantie tijd).
Als eerste hebben we samen gezongen, een stukje evangelie gebracht en daarna allemaal een Held pakketje gegeven met sokken, ondergoed en wat lekkers. In Zuid-Afrika is het namelijk nu winter en kan het in de nacht wel rond de 10 graden worden. Een paar warme sokken zijn dan wel aangenaam. Daarna zijn we naar een groep ouderen in de buurt gegaan die ondanks hun lichamelijke klachten en uitzichtloosheid elke dag bij elkaar komen om te zingen, dansen en socializen waarna ze een warme maaltijd samen eten. (De “keuken” is gegeven door Tshega). We hebben samen gezongen, gedanst en aan het einde voor ze gebeden aan de hand van een firetunnel.
Na deze prachtige tijd, incl. rondleiding op de school, Basadi het naaiproject voor de weduwe en fijne gesprekken met Ellanie en haar team gingen we weer op weg naar Johannesburg om de volgende dag het vliegtuig te nemen naar Maputo. Een tijd met een gouden randje laten we achter ons.
Na een korte vlucht landen we rond 15:00 in Maputo. Na het kopen van ons visum aan de grens met Corrie als vertolker, konden we rechtstreeks door naar de bus van Iris Min. Matola die ons met smart opwachtte. Een mooie rit van een uur volgende waarin je duidelijk het verschil ziet van Zuid-Afrika en Mozambique. Dan hebben we het niet zo zeer over de natuur, maar vooral hoe de mensen leven. Mozambique leeft op straat. Overal vuil, plastic en afval, in Zuid-Afrika is dat veel minder. Tevens is het in Mozambique ook winter, maar dan wel met een graad of 25 een aangename temperatuur voor ons. Wanneer je aankomt bij het centrum van Corrie Ockhuysen word je verwelkomd door alle kinderen die aanwezig zijn met een eenduidige VISITA!!!! Ze zijn helemaal weg van visite en je wordt dan ook met grote vreugde ontvangen! Na iedereen een knuffel gegeven te hebben en herkenning te zien in kinderen die nu ondertussen jongvolwassenen zijn, hebben we ons even teruggetrokken in ons gastenverblijf.
Over het gastenverblijf. Het team van Corrie heeft 30 dagen keihard gewerkt om op een stuk grond een wel aangenaam huis te bouwen. Gezien het huis nog kaal is (geen kasten en/of haakjes voor kleding en spullen) zie je dat er hard gewerkt is. Er hangen gordijnen, ligt een mat op de grond en er is een mooi bed voor ons voorbereid. Uiteraard met klamboe. Grote dank aan eenieder die hieraan mee gewerkt heeft.
Wat heeft een mens nog meer te wensen. Na onze spullen een plek gegeven te hebben, het huis en de grond van Corrie (waar dit gastenverblijf op staat) rondgelopen te zijn was het tijd om te eten. Dit hebben we de meeste keren op het centrum gedaan. Gewoon eten wat de kinderen en “moeders” ook eten. Rijst met wat groente stond op het menu. Overigens hebben we tijdens onze reis enorm geboft gezien het juni is en 1 juni kinderdag is. Dit betekent dat de hele maand juni verschillende organisaties dit soort centra langsgaan met kip, rundvlees, aardappels en cadeautjes om de kinderdag te vieren.
Om het verslag niet te lang te maken hebben we een paar highlights uitgelicht. Wil je toch de lange versie lezen verwijs ik je graag naar een polarsteps verslag van dag bij dag via deze link.
Tijdens ons verblijf hebben we de kinderen beter leren kennen, schrijnende verhalen gehoord over afkomst van kinderen en situaties waar ze nog steeds mee te maken hebben, maar ook heel veel plezier gemaakt, elke dag weer dezelfde spelletjes zoals kiekeboe, in een cirkel handjeklap en andere spelletjes gedaan die je kunt doen als je elkaar niet echt verstaat. Want Mozambique is een Portugese kolonie en de kinderen spreken weinig Engels. We hadden het geluk dat onze reisgenoot een redelijk woordje Portugees sprak wat de kinderen fantastisch vonden.
*Zo hebben we tijdens de reis de vuilnisbelt bezocht waar we samen hebben gezongen, God groot gemaakt en proberen hoop te brengen in de levens van deze mensen. Aan het einde van de ochtend hebben 10 mensen hun leven aan de Heer gegeven.
*Zo hebben we bij een village in de buurt een kindermiddag georganiseerd met zingen, spelletjes en een drama gespeeld over een Bijbelverhaal waarin Jezus in de woestijn verzoekingen kreeg. Ook deze kinderen worden elke dag blootgesteld aan verschillende verzoekingen, hoe ga je daar mee om en wat zijn goede keuzes. Daarin hebben we naar het Kruis verwezen en dat God als Vader voor ze zorgt. Niet laten verleiden door stelen, drugs of inbraak, maar kijken naar WWJD oftewel, What would Jesus Do!
*We zijn bij het jongenshuis geweest voor “kinderen” van 18 jaar en ouder. Het is in Afrika niet meer toegestaan om binnen een centrum te wonen als je 18 jaar geworden bent. Zo heeft er een kerk in Zwitserland een huis voor de oudere jongens geplaatst waar deze jongeren samen een kleine community vormen. Ze verbouwen zelf de groente, hebben een kippenhotel (alleen ontbreken nog de kippen, maar is ook recent gebouwd), en brainstormen we samen hoe ze nog meer zelfvoorzienend kunnen worden, zodat ze uiteindelijk zonder hulp zichzelf kunnen bedruipen.
*Ook hebben we verschillende klussen in en rondom het centrum gedaan. Er is geverfd, het speeltoestel is weer herstelt, spiegels opgehangen, een aantal toiletten zijn gemaakt (van 3 stukken toiletten weer 1 werkende gemaakt) en zo wat andere klusjes tussendoor.
*We zijn 2 dagen bij het project in Machava (Iris Min. Machava) langsgegaan, ook een van de projecten wat door Project Held ondersteund wordt. We hebben een mooie tijd gehad. Samen met de kinderen spelletjes gedaan en een rondleiding over het terrein gekregen. Samen met Sarah hebben we inkopen gedaan voor de kinderen en hebben ballen en lekkers gegeven en er een mooie middag van gemaakt.
Alles gaat in Afrika anders dan hier in het westen, en met een tempo wat wij niet zijn gewend. Zo sta je een hele morgen in een winkel om inkopen te doen zoals verf. Deze wordt nog buiten op de stoep gemengd d.m.v. kleine flesjes kleurstof bij witte verf te voegen. Wanneer de witte verf nog niet echt veranderd is en er al meer dan 10 flesjes in de pot verf gegaan zijn kom je er achter dat alle kleurstof naar beneden is gezakt en niet in de pot witte verf is beland. Ach, je neemt genoegen met het feit in Afrika te zijn en we hebben samen terpentine (het was afneembare verf) in de flesjes gegoten en de kleurstof gemengd met de pot witte verf totdat we in de buurt kwamen van de kleur die we graag wilde.
Zo begrijp je ook veel beter waar onze projecten mee te maken hebben. Het internet bijvoorbeeld. Dit doet het soms wel, soms niet. Daarnaast is dit hetzelfde met elektriciteit, dus als beide het goed doen kun je via internet wel het een en ander doen, maar als een van beide een tijdje uitvalt ben je genoodzaakt het op een ander moment weer op te pakken en moet je goed onthouden waar je mee bezig was en het later niet vergeten. Dit is hetzelfde met eten, drinken, bestelde artikelen etc. je maakt afspraken en als je geluk hebt, gaat de afspraak zoals besproken, maar 9 van de 10 keer komt iets niet, te laat of is de persoon niet eens meer bereikbaar.
Toch gaat er heel veel ook wel goed! Zo was de geiser die we hebben aangeschaft zodat er warm water voor de jongeren kinderen is om zich in de morgen warm te wassen, de volgende dag gebracht (zoals afgesproken), nu moet de loodgieter nog komen om de leidingen te trekken, zodat de gevaarlijke situatie van het opzetten van grote pannen voor heet water om 3 uur in de nacht niet meer nodig is.
Daarnaast hebben de oudere kinderen van het project ons geholpen met schoonmaken, verven, repareren etc. mooi om te zien hoe leergierig ze zijn en ook wat willen betekenen voor hun eigen centrum. Kortom, we hebben een mooie bijzondere tijd gehad en Corrie was helemaal blij met alles wat er gedaan is, zowel in haar huis als daaromheen, als in het centrum. Groot respect hebben we gekregen hoe zij zich al jaar en dag inzet voor deze kinderen die zonder haar aan hun lot overgelaten waren.
Ben je na het lezen diep geraakt en wil je ook een keer mee op een reis naar een van onze projecten stuur dan een mail naar info@projectheld.nl en we kunnen samen bekijken hoe we dit verder kunnen aanpakken, zodat we een warme ondersteuning zijn voor de projecten van Project Held.
